Yeni Zelanda’daki kamp yolculuğumun 31. ve 40. günlerinde güney adasının kuzey kuzeybatı bölgelerindeydim. Detaylar için yazımın devamına göz atınız.
Yeni Zelanda Kamp Yolculuğu
31. Gün
Rota: Blenheim > Murchison (170 Km)
Kamp Yeri: Owen Junction (Ücretsiz)
Burası yol kenarında ağaçlıklı bir toprak park alanı. Piknik masası vb. hiçbir şey bulunmuyor. Sadece geceyi geçirebileceğiniz bir yer. Alternatifiniz yoksa değerlendirebilirsiniz.
Gezdiğim Yerler: Murchison
Günün Özeti: Yeni Zelanda’nın Marlborough bölgesi üzüm ve şarap üretimi ile ünlü. Her yıl yüzlerce gezgine ve diğer kişilere iş imkanı sağlıyor. Özellikle de otel veya pansiyonlar aracılığıyla bu tarz işleri bulmak mümkün. Bunlardan ilanını gördüğüm birkaçına mesaj attım. İçlerinden biri görüşmeye çağırdı. Resepsiyondaki çalışanın abartılı pozitif konuşması rahatsız edince orada kalmak ve iş bulmayı beklemek istemedim. İnternetten ilanını gördüğüm bir başka pansiyona daha gittim. Yalnız orada direkt resepsiyona geçmek yerine, arka taraftaki geniş bahçesine geçip oradaki gezginlerle konuştum. Aldığım cevap bu aralar iş olmadığı yönündeydi. Mutfakta ve sağda solda takılan gezgin arkadaşları da görünce burada da kalmak istemedim. Anlaşılan o ki, internette iş ilanları olan pansiyon veya otellerin öncelikli amacı odalarını doldurmak. Blenheim’a veda ederek Murchison’a doğru yola çıktım. Mola verdiğimde, Yeni Zelandayı bisiklet ile gezen bir İsviçreli çift ile tanıştım. Avrupa’dan uzaklaşmak için dünya turuna çıkmışlar. Kendilerine çay ikram edince sevindiler. Ağırlık yapmasın diye çok az eşya taşıyabiliyorlardı. Onlara veda ettikten sonra Murchison’a geçtim. Bu oldukça küçük kasabanın sokaklarında dolaşırken alttaki resimdeki ilginç dükkana rastladım. Açık olmadığı için ziyaret edemeyince, kamp yerine doğru yola çıktım.
32. Gün
Rota: Murcison > Lake Rotorua (40 Km)
Kamp Yeri: Owen Junction (Ücretsiz)
Gezdiğim Yerler: Rotoroa Gölü, Murchison Müzesi
Günün Özeti: Klasikleşen musli & muzlu bir kahvaltıdan sonra, Rotorua Gölü’ne doğru yola çıktım. Pırıl pırıl bir suya sahip olan bu gölün çevresinde güzel yürüyüş parkurları bulunuyor. Burada dikkat edilmesi gereken tek şey kum sinekleri. Bizim sivrisineklerden biraz daha agresif ve rahatsız ediciler. Yeşil alanlarda şort ve tişörtle dolaşmak için sprey kullanmak şart. Yeni Zelanda’nın Güney Adası’ndaki bazı bölgelerde kampçıların tek dertleri bu diyebilirim. Göl ziyaretimin ardından Murchison’a döndüm. Bir kafeye iş için Cv bıraktım. Ardından eski ve antika eşyalarla dolu olan Murchison Müzesi’ni ziyaret ettim. Dışarıdan önemsizmiş gibi görünen 2 katlı bir binayı bu eşyaları organize etmek ve sergilemek için kullanıyorlar. İşin ilginç yanı müzeyi bekleyen veya müzeye gelenlerle ilgilenen kimseciklerin bulunmayışıydı. Zaten müzeyi gezen tek kişi de bendim. Eski daktilolar, gramafonlar, bisikletler, ütüler vb. geniş bir yelpazeye sahip bir müzeydi. Murchison’a yolunuz düşerse uğramanızı tavsiye ederim.
33. Gün
Rota: Murchison
Kamp Yeri: Owen Junction (Ücretsiz)
Gezdiğim Yerler: Buller Vadisi Asma Yaya Köprüsü (Buller Gorge Swingbridge)
Günün Özeti: Kamp yerinden erkenden ayrılıp Murchison’a geçtim. Kahvaltının ardından, ücretsiz kahve broşürlerimden biriyle kahve aldım. Bunları Picton’daki bir iSite turizm ofisinden almıştım. Yeni Zelanda Otomobil Federasyonu ile bazı işletmeler arasında, sürücüler uykusuz kalmasın ve mola versinler diye böyle bir anlaşma yapılmış. Yalnız sadece Yeni Zelanda’nın bu bölgesinde kullanılabiliyorlar. Kahveden sonra Yeni Zelanda’nın en uzun asma yaya köprüsü olan Buller Vadisi Köprüsü’ne gittim. 10 NZD (27TL) ödeyerek çok sayıda ziyaretçi arasında ben de yerimi aldım. 110 metre uzunluğundaki bu asma yaya köprüsü nehrin 20 metre üzerinde bulunuyor. Ancak tek kişinin yürüyebileceği genişlikte olduğundan, birileri ile karşılaşınca sağa veya sola yaslanarak uçuyormuş gibi hissediyorsunuz. Neyse ki güvenli bir köprü olduğundan, o anlarda adrenalin dolu saniyeler yaşıyorsunuz. Birkaç defa yürüdüğüm bu köprüde yaşlı çiftlere de denk geldim. Köprünün diğer tarafında birkaç kilometrelik kısa yürüyüş parkurları bulunuyor. Ayrıca diğer tarafa geçtiğinizde dönüş için tekrar geri yürümek zorunda değilsiniz. Çelik bir halat yardımıyla havada süzülerek de dönebiliyorsunuz. Böyle bir uçuş için 30 NZD (80TL) ödemeniz gerekiyor. Buller Vadisi’nde geçirdiğim keyifli bir yarım günün ardından Murchison’a geri döndüm ve iş başvuru sonucumu beklemeye bir gün daha devam ettim.
34. Gün
Rota: Murchison > Westport > Karamea (220 Km)
Kamp Yeri: Kohaihai Campsite (6NZD / 15TL)
Deniz kenarında geniş yeşil ve ağaçlıklı bir alan üzerine kurulmuş güzel bir kamp alanı. Heaphy Doğa Yürüyüşü’nün aslında bitiş noktası olan Karamea’da, bu yürüyüş ile ilgilenenler için oluşturulmuş. Yürüyüş ile ilgili bilgi panosu da bulunuyor. Bu kamp yeri; kulübe tarzı bir sığınak, tuvalet ve piknik masasına sahip. Kamp ücretini sabahları bir görevli toplamaya geliyor.
Gezdiğim Yerler: Tauranga Körfezi Fok Kolonisi, Foulwind Burnu Deniz Feneri
Günün Özeti: İş başvurularıma bu sabah da cevap alamayınca Murchison’dan ayrıldım. Westport’a giderken yolda birçok özel klasik araç ile karşılaştım. Sanırım Kuzey Adası’ndaki Napier Festivali’ne gidiyorlardı. Westport’a geldiğimde bir fok kolonisini görmek için Faulwind Burnu’na gittim. Yeni Zelanda’daki her turistik aktivitede olduğu gibi burada da birçok bilgi panosu ve düzenlenmiş yürüyüş parkuru vardı. 500 metrelik bir yürüyüşün ardından fok kolonisine ulaştım. İlk başta renklerinden dolayı iyi kamufle olduklarından bir tanesini bile fark edemedim. Ancak 5-10 saniye sonra hareket ettiklerinde fark ettim ki 10 civarında fok gördüm. O dev cüsselerine rağmen hızlı haeke edebilmeleri şaşırtıcıydı. Fok ziyaretimin ardından Faulwind Burnu Deniz Feneri’ne yürüdüm. Geri döndüğümdeyse Westport’tan ayrılma vaktim gelmişti. Heaphy Doğa Yürüyüşü için Karamea’ya gitmem gerekiyordu. Westport ile Karamea arasında bir başka benzinlik bulunmadığından, depoyu doldurarak yola çıktım. Yol boyunca pek az eve ve başka araca rastladım. Yeni Zelanda’nın bu bölgesi doğa açısından güzel ama pek sakin ve ıssız br bölge. Geceyi Heaphy Doğa Yürüyüşü için kurulmuş olan Kohaihai adlı bir kamp yerinde geçirdim.
35. Gün
Rota: Karamea
Kamp Yeri: Karamea Memorial Domain Campground (8NZD / 20TL)
Gezdiğim Yerler: Heaphy Doğa Yürüyüşü (Heaphy Great Walk), Oparara Havzası (Oparara Basin), Moria Kapısı Geçişi (Moria Gate Arch), Aynalı Göl (Mirror Tarn), “Crazy Paving” ve “Box Canyon” Mağaraları
Günün Özeti: Sabah kahvaltıdan sonra 08:30 gibi Heaphy Doğa Yürüyüşü’nün ilk günkü etabında yürümeye başladım. Heaphy Yürüyüşü, yaklaşık 80 kilometrelik bir parkura sahip. 4-6 gün arasında tamamlanabliyor. Karamea’dan, Tasman denizi kıyısı boyunca uzanan beyaz kumlu sahile eşlik eden bir ormanda yürüyerek başlanıyor. Deniz ve kum tertemiz olsa da, rip akıntısı olduğundan yüzmeye pek uygun değil. Karaka, Rata ve Palmiye ağaçları arasında huzur dolu birkaç saatlik yürüyüşün ardından başlangıca geri döndüm ve Karamea’nın merkezine geçtim. Karamea 575 kişilik oldukça küçük bir yerleşim birimi. Yalnız burada bile bir golf sahası ve kursu gördüm. Yeni Zelanda’da spor ülkenin en uç noktalarına kadar yayılmış. İmrendim. Her ne kadar küçük bir yerleşim birimi olsa da, Kahurangi Milli Parkı’nın yanı başında olduğundan bir gününüzü rahatlıkla doldurabileceğiniz bir gezi fırsatı sunuyor. Yorucu ama keyifli bir günün ardından bir gece daha Karamea’da kaldım.
36. Gün
Rota: Karamea > Punakaiki > Greymouth > Hokitika (240 Km)
Kamp Yeri: Woodstock Domain (5NZD / 13TL)
Gezdiğim Yerler: Güzeldere Yürüyüş Yolu (Charming Creek Walkway), Truman Yürüyüşü, Yassı Kayalar (Pancake Rocks)
Günün Özeti: 7:30’da uyandıktan sonra kimsecikler yokken kamp mutfağında mutfak malzemelerimi temizledim. Bir de kahvaltının ardından Karamea’ya veda etmek üzere kamp yerinden ayrıldım. Karamea’da benzinin litresi 2.37 NZD (6.5TL) olsa da, bir sonraki petrol istasyonu 100 kilometre ötedeki Westport’ta olunca mecburen biraz alarak yola çıktım. İlk önce Güzeldere’ye (Böyle çevirsek çevirmenleri üzmeyiz herhalde) uğradım. Burası eskiden aktif bir şekilde kullanılan bir demiryoluna ev sahipliği yapıyor. Bazen eski bir demiryolundan yürürken, bazen de kısa tren tünellerinden geçiyorsunuz. Yürüyüş parkurlarını takip ettiğinizde Mangatini Şelalesini de görebiliyorsunuz. Yeni Zelanda ormanlarının her bir köşesinde olduğu gibi burada da asma yaya köprüleri bulunuyor. Keyifli 2-3 saatin ardından yolculuğuma kaldığım yerden devam ettim. İlk hedefim Truman Yürüyüşü’ydü. Küçük bir doğa parkının içerisindeki 10-15 dakikalık bir yürüyüşün ardından bir sahile ulaşılıyor ancak beklentimin altında kaldı. Yeni Zelanda’yı gezerken her bir turistik noktada durmamak gerekiyor. Aralarından önemlilerini seçip onlara odaklanmak lazım. Truman’da fazla vakit geçirmeden Yassı Kayalar’a (Pancake Rocks) geçtim. İşte burası durmaya değer bir yerdi. Sanki birileri kayaları özellikle ince ince üst üste koymuş. Birkaç yüz metrelik alanı kaplayan bir alanda birbirinden ilginç kaya formları bulunuyor. Bir yürüyüş parkuru ile aralarında gezebiliyorsunuz. Gelgit etkisi düşük olduğunda, kayaların iç kısmına gelen dalgaların şiddetli patlamalarını görebiliyorsunuz. Yalnız hava kötü olmasına rağmen çok kalabalıktı. Sabah erkenden gelmek lazım. Burada bir süre vakit geçirdikten sonra önce Greymouth, sonra da Hokitika’ye geçtim. Yol üzerinde rastladığım yerel bir satıcıdan 5 kilo patatesi 6 NZD (25TL) ödeyerek aldım. Marketlerde en az 40TL idi. Ardından kamp yerine geçerek bir başka güzel günün ardından dinlenmeye çekildim.
37. Gün
Rota: Hokitika > Franz Josef Buzulu (Kasabası) (150 Km)
Kamp Yeri: Ücretsiz Kamp Alanı (Artık Kapalı Olabilir)
Burası bir nehrin kıyısındaki geniş bir araç park yerinden ibaret. Sadece geceyi araçta geçirebileceğiniz bir yer. Çadır kurmak için zemin pek uygun değil. Bu kasabadaki tek ücretsiz kamp alanı olduğu için her gece kalabalık oluyor. Hem Fox Buzulu hem de Franz Josef Buzulu ziyareti için stratejik bir noktada bulunuyor.
Gezdiğim Yerler: Hokitika, Mahinapua Gölü, Ross Altın Madeni, Replika Uçak Müzesi (Bir Avustralyalı Pilotun Hikayesi), Mapourika Gölü
Günün Özeti: 08:00 gibi kamp yerinden ayrıldım. Gece yağmur çok şiddetliydi. İlk önce Hokitika’ya gittim. Küçük ama tatlı bir kasaba. Mücevherat ve camdan yapılmış ürün satın almak için birebir. Özellikle Yeşim taşı ile ilgileniyorsanız burada durmalısınız. Yeşim taşı fabrikası turuna da katılabilirsiniz. 09:30 – 14:30 olmak üzere iki ücretsiz tur sunuyorlar. iSite turizm ofisine gittiğimde, birkaç gün önce burada bir festival olduğunu öğrendim. Sahildeki kumsalda bulunan ağaç, taş veya deniz kabuğu gibi malzemelerle yaratıcı şekiller yapma üzerineymiş. Sahile gittiğimde çoğu hala ayakta duruyordu. Bu küçük ama ilginç kasabaya veda ederek ayrıldım. Bu arada, buzul kasabalarına gitmeden önce Greymouth’dan veya Hokitika’dan benzin almak gerekiyor. Oralarda çok daha pahalı. İlk önce Mahinapua Gölü’nde mola vererek bir şeyler yedim. Bu gölün kıyısında güzel bir kamp alanı bulunuyor. Kalmayacaksanız bile mola vermeye değer. Molanın ardından bir altın madenine sahip olan Ross’a doğru yola çıktım. Ross adlı kasabada hala 70m NZD (200m TL) değerinde altın bulunuyormuş. Eskiden aktif bir şekilde kullanılan maden bugün kullanılmıyor. Yıllar yıllar önce İngiltere’den yeni bir hayat arayışı için buraya göç eden İrlandalılar’ın çalıştığı bir madenmiş. 1 saatlik bir yürüyüş parkurunda yürürseniz; eski maden araçları, madenci kulübesi, su taşıma kanalları ve hatta dönemin madenci ailelerine ait bir mezarlık gibi tarihi yerleri görebiliyorsunuz. Dilerseniz de 10NZD (27TL) ödeyerek bir elek kiralayabilir ve derede altın parçaları arayabilirsiniz. Not düşmek gerekirse; burada bulunan en büyük altın keseği (parçası) 3.1 kilo ağırlığındaymış… Altın madeni kasabasındaki maceramın ardından bir Avustralyalı pilotun hikayesini anlatan bir uçak müzesine gittim. Yeni Zelanda ile Avustralya arasında uçmak istemiş ama başarısız olmuş. Buradaki kısa molamın ardından Mapourika Gölü’ne geçtim. Güzel bir göl ama kum sinekleri burada da rahat bırakmıyor. Sprey kullanımı şart. Bu geceki kamp yeri müsait olmadığından, buradaki piknik masasında akşam yemeğimi hazırladım ve ardından Franz Josef buzul kasabasındaki kamp yerine geçtim.
38. Gün
Rota: Franz Josef Buzulu (Kasabası)
Kamp Yeri: Ücretsiz Kamp Alanı (Artık Kapalı Olabilir)
Gezdiğim Yerler: Franz Josef Buzulu
Günün Özeti: Sabah 09:00’da uyanıp iSite turizm ofisine gittim. Yeni Zelanda’da şimdiye kadar gördüğüm en büyük iSite burasıydı. Gerekli broşür ve bilgileri aldıktan sonra Franz Josef Buzulu’nu ziyaret ettim. Buzul ziyaretimden sonra kasabaya geri dönüp biraz market alışverişi yaptım. Ardından akşam yemeğimi hazırlamak üzere bir piknik noktasına uğradım. Çok geç olmadan da kamp yerine geri dönerek dinlenmeye çekildim.
Franz Josef Buzulu’nu anlatan gezi yazısı: Franz Josef Buzulu
39. Gün
Rota: Franz Josef Buzulu (Kasabası) > Fox Buzulu (Kasabası) (25 Km)
Kamp Yeri: Ücretsiz Kamp Alanı (Artık Kapalı Olabilir)
Gezdiğim Yerler: Fox Buzulu
Günün Özeti: Bir başka buzul ziyareti için kamp yerinden ayrıldım. Fox Buzulu’nu sınırları içerisinde bulunduran yerleşim birimine gittiğimde; müsli, muz, çay ve sandviçten oluşan bir kahvaltı yaptım. Tabii ki her zaman olduğu gibi yanımda tuzlu fıstık & kuru üzümden oluşan karışımımı da beraberimde götürdüm. Hayat kurtarıcı olabiliyorlar. Kahvaltının ardından ardından 5 kilometre mesafe uzaklıkta bulunan Fox Buzulu’nu ziyaret ettim. Buzula gitmeden önce birkaç tane daha farklı yürüyüş parkuru gördüm. Bu bölgedeki yürüyüş parkurlarından bazıları; Te Weheka Yürüyüş & Bisiklet Parkuru, Moraine Yürüyüşü, Nehir Yürüyüşü. Ben buzulu görmek istediğimden Fox Buzulu Yürüyüş Yolu’nu yürümek üzere araç park yerine geçtim ve ardından buzulu ziyaret ettim. Ziyaretimin ardından kasabaya geri dönerek bir piknik noktasında akşam yemeğimi hazırladım: Hint Soslu Nohutlu Pilav.
Fox Buzulu’nu anlatan gezi yazısı: Fox Buzulu
40. Gün
Rota: Franz Josef Buzulu (Kasabası) > Matheson Gölü (30 Km)
Kamp Yeri: Ücretsiz Kamp Alanı (Artık Kapalı Olabilir)
Gezdiğim Yerler: Matheson Gölü
Günün Özeti: Yoğun geçen birkaç günün ardından artık dinlenme vakti geldi. Fox Buzulu kasabası sınırlarında bulunan Matheson Gölü’ne giderek sakin ve güzel bir gün geçirdim. Burada birkaç tane doğa yürüyüşü parkuru bulunuyor. Bunlardan bir tanesinde 4 adet seyir noktası var. Bu seyir noktalarından, Yeni Zelanda’nın en yüksek dağı olan Cook Dağı’nın su üzerindeki muhteşem yansıması görülebiliyor. Hava şartları el verdiğince diyelim. Matheson Gölü’ne çok yakın bir noktada hediyelik eşya da satan bir kafe de bulunuyor. Yemekler 14 NZD (40TL) gibi fiyatlarla satılıyor. Gezgin bütçesini aşan bu fiyatları ödememek için bulduğum bir piknik masasında sandviç, çay vb. hazırladım. Burada birkaç huzurlu saatin ardından Franz Josef Buzulu kasabasına döndüm. Bir mobil operatörün ücretsiz internet noktalarından birinde güncel gelişmeleri takip ederken fark ettim ki, medyayı takip etmek demek stres demekmiş. Ne gereksiz bir baskı yaratıyorlar zihinlerimizde. Suni gündemlerden uzaklaşıp, ne yaptığımıza ve nasıl yaşadığımıza odaklanmamız lazım…
